ประชาไททำหน้าที่เป็นเวที เนื้อหาและท่าที ความคิดเห็นของผู้เขียน อาจไม่จำเป็นต้องเหมือนกองบรรณาธิการ
ปราศจากการลืม
ปราศจากการจำ
ฉันอิจฉาปฎิทินที่ถูกฉีก
มีผู้ป่วยอัลไซเมอร์มากขึ้น
พวกเขา
กลับไปเป็นเด็กทารก
บ้านเกิด
รึบ้านตาย
ปีใหม่ใครหลายคนไม่ได้กลับบ้าน
ยังรอโปสการ์ด
ลายมือเด็กหญิงคนนั้น
รักแรกของข้าถึงจะผ่านมาในห้าสิบปี
ตื่นเต็นทุกครั้ง
ที่ได้จับของขวัญหน้าห้องเรียน
ตอนนี้เพื่อนที่มีชีวิตเหลือฉันคนเดียว
ปราศจากความโดดเดี่ยว
แลัวสายลม
ใบไม้ร่วงว่าชีวิตลำพัง
เจ็บปวดกับอดีต
คุณต่างหาก
ที่หยิบมีดแทงตัวเองซ้ำๆ
ชีวืตถูกหลงลืมทุกปี
ไม่ว่าเราจะ
ใส่นาฬิกาแพงเพียงใดก็ตาม
อัลบั๊มรูปถ่ายคู่กัน
สลักชื่อจะอยู่ด้วยกันตลอดไป
จะมีใครจากไปก่อนเสมอ
ความโง่ขลาของข้า
คืออ่านบทกวีให้ก้อนหินฟัง
เชื่อวันหนึ่งจะละลายเป็นนาฬิกาทราย
ข่าวที่เกี่ยวข้อง
ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)